അദ്വൈത വേദാന്തപണ്ഡിതനും അദ്ധ്യാപകനുമായ ആചാര്യ ഡോ. കുന്തിമദ്ദി സദാനന്ദ പ്രൊഫഷണലായി ഒരു മെറ്റീരിയൽ സയന്റിസ്റ്റാണ്. യുഎസ് നേവൽ റിസർച്ച് ലബോറട്ടറിയിൽ (NRL) ഡിഫോർമേഷൻ ആൻഡ് ഫ്രാക്ചർ മേധാവിയായി ജോലി ചെയ്ത അദ്ദേഹം 2005-ൽ വിരമിച്ചതിനുശേഷം, യുഎസ് നാവികസേനയുടെ പ്രൈവറ്റ് കൺസൾട്ടന്റായി ജോലി ചെയ്യുന്നതോടൊപ്പം വേദാന്തപ്രഭാഷണം നടത്തിവരികയും ചെയ്യുന്നു. മദ്രാസ് ഐഐടിയിൽ വിസിറ്റിംഗ് പ്രൊഫസർ കൂടിയായ അദ്ദേഹം 1978 ൽ വാഷിംഗ്ടൺ ഡിസിയിൽ വച്ച് തന്റെ ആദ്യകൂടിക്കാഴ്ചയിൽതന്നെ ചിന്മയാനന്ദസ്വാമികളുടെ ശിഷ്യനായി. 1980-ൽ ചിന്മയാനന്ദസ്വാമികളുടെ നേതൃത്വത്തിൽ രൂപീകരിച്ച SEVA, Inc. എന്ന സംഘടനയുടെ സെക്രട്ടറിയും ട്രഷററും ആയി. 1988-മുതൽ, അദ്ദേഹം വേദാന്തം പഠിപ്പിക്കാൻ തുടങ്ങി. 1997-ൽ സ്വാമി തേജോമയാനന്ദജി അദ്ദേഹത്തിന് ആചാര്യപദവി നൽകി.

വെബ്കാസ്റ്റുകളിലൂടെ വേദാന്തം പ്രചരിപ്പിക്കുന്നതിൽ സജീവമായി അദ്ദേഹത്തിന്റെ യൂട്യൂബിലെ പ്രഭാഷണങ്ങൾ വളരെ ജനപ്രിയമാണ്. ചെന്നൈയിൽ വച്ച് ഹിന്ദുവിശ്വക്കുവേണ്ടി അദ്ദേഹവുമായി നടത്തിയ സംഭാഷണങ്ങളിൽ നിന്നും പ്രസക്തഭാഗങ്ങൾ.

* താങ്കളുടെ ആത്മീയ യാത്രയെക്കുറിച്ച് വിശദീകരിക്കാമോ?

ഉ: പിതാവ് കുന്തിമദ്ദി ശേഷാചലു ഒരു ഉറച്ച വിശിഷ്ടാദ്വൈതിയും സംസ്‌കൃതം, തെലുങ്ക് ഭാഷകളിൽ പണ്ഡിതനുമായിരുന്നു. പ്രശസ്ത വൈഷ്ണവ ആശ്രമമായ പരകാലമഠത്തിന്റെ തലവനാകാൻ നിർദ്ദേശിക്കപ്പെട്ടുവെങ്കിലും അദ്ദേഹമത് നിരസിച്ചു. നൂറിലധികം പുസ്തകങ്ങൾ എഴുതി. അമ്മ ജയലക്ഷ്മി നല്ല ഭക്തയായിരുന്നു. വീട്ടുജോലികൾ ചെയ്യുമ്പോഴും അവർ ഞങ്ങളെ ശ്ലോകങ്ങൾ പഠിപ്പിച്ചു. വീട്ടിൽ വെറുതെയിരിക്കുന്ന സ്ത്രീകൾക്കുവേണ്ടി 'ദേവി സത്സംഗം' എന്നൊരു വനിതാകൂട്ടായ്മ അമ്മയുടെ നേതൃത്വത്തിൽ രൂപീകരിക്കുകയുണ്ടായി. കുട്ടിക്കാലത്ത് എന്നെ മുത്തശ്ശി ആത്മീയപ്രഭാഷണങ്ങൾ കേൾക്കാൻ കൊണ്ടുപോകുമായിരുന്നു. അങ്ങനെ, ഞങ്ങളെല്ലാവരും വളരെ ദൃഢമായൊരു വിശിഷ്ടാദ്വൈതപശ്ചാത്തലത്തിലൂടെയാണ് വളർന്നത്.

തിയോസഫിക്കൽ സൊസൈറ്റി അംഗമായിരുന്ന അമ്മാവനോടൊപ്പം കാക്കിനഡയിൽ താമസിച്ചാണ് ഞാൻ 12-ാം ക്ലാസ് പഠിച്ചത്. അക്കാലത്താണ് ജെ. കൃഷ്ണമൂർത്തിയുടെ പുസ്തകങ്ങൾ വായിക്കാൻ തുടങ്ങുന്നത്. അദ്ദേഹത്തിന്റെ ദർശനത്തിൽ ഞാൻ ആകൃഷ്ടനായി. ഒരാൾ സ്വതന്ത്രനാകണമെങ്കിൽ, ധ്യാനത്തിലിരിക്കുമ്പോൾ മനസ്സിനെ നിരീക്ഷിച്ച് അതിനെ 'അൺ കണ്ടീഷൻ' ചെയ്യണമെന്ന് എനിക്ക് ബോധ്യമുണ്ടായിരുന്നു. ഞാൻ മനസ്സിനെ വെറുതെ നിരീക്ഷിക്കാൻ തുടങ്ങി. ലോകമെമ്പാടും സഞ്ചരിക്കുന്ന, എണ്ണമറ്റ ചിന്തകളുള്ള മനസ്സിനെ നിരീക്ഷിക്കൽ ശ്രമകരമാണെന്ന് ഞാൻ കണ്ടെത്തി. മനസ്സിനെ മെരുക്കുന്നത് കള്ളനെ പിടിക്കാൻ കള്ളനോട് ആവശ്യപ്പെടുന്നതിന് തുല്യമാണെന്ന് എനിക്ക് മനസ്സിലായി.

ഇത്തരം ചിന്തകൾ അസ്വസ്ഥതയുളവാക്കാൻ തുടങ്ങിയപ്പോൾ ഞാൻ ശാസ്ത്രപഠനത്തിൽ ശ്രദ്ധ കേന്ദ്രീകരിച്ചു. ബിഎസ് സി സ്വർണ്ണമെഡൽ ജേതാവായി. ഇന്ത്യൻ ഇൻസ്റ്റിറ്റ്യൂട്ട് ഓഫ് സയൻസിൽ ബിഇ ചെയ്തു. കാൺപൂരിലെ ഐഐടിയിൽനിന്നും എംടെക്ക് ബിരുദം നേടി. പിറ്റ്‌സ്ബർഗ് സർവകലാശാലയിൽനിന്ന് അസിസ്റ്റന്റ്ഷിപ്പും കരസ്ഥമാക്കി. പിന്നീട്, ഞാൻ മേരിലാൻഡ് യൂണിവേഴ്‌സിറ്റിയിൽ പോസ്റ്റ് ഡോക് ആയി ചേർന്നു. തുടർന്ന് NRL ൽ ശാസ്ത്രജ്ഞനായി. അതിനിടയിൽ വിവാഹം കഴിച്ചു. 

1978-ൽ അമേരിക്കയിൽവച്ച് ചിന്മയാനന്ദസ്വാമിയുടെ പ്രഭാഷണങ്ങളെക്കുറിച്ച് അറിയാനിടയായി. ഭാര്യയുടെ നിർബന്ധത്തിനു വഴങ്ങി സ്വാമിയെ കാണുവാൻ പോയി. 'ആത്മീയതയുടെ യുക്തി' എന്ന വിഷയത്തിൽ സ്വാമിജി നടത്തിയ പ്രഭാഷണം ഒരു ശാസ്ത്രജ്ഞനെന്ന നിലയിൽ എന്നെ വളരെ ആകർഷിച്ചു. തുടർന്ന് ഞാൻ സ്വാമിജിയുടെ 10 ദിവസത്തെ കേനോപനിഷത് ക്ലാസിൽ പങ്കെടുത്തു.

ഒരുദിവസം ഞാൻ സ്വാമിക്ക് നീണ്ടൊരു കത്ത് എഴുതി. അതിൽ നിരവധി ചോദ്യങ്ങളും വേദാന്തത്തിന്റെ ചില വശങ്ങളോടുള്ള വിമർശനവും ഉണ്ടായിരുന്നു. വിദ്യാലയങ്ങളും ആശുപത്രികളും കൂടുതലായി ആവശ്യമുള്ള ഇന്ത്യയിലെ പാവപ്പെട്ടവരെ വേദാന്തം എങ്ങനെ സഹായിക്കുമെന്ന് ഞാൻ ചോദിച്ചു. അതിശയകരമെന്നു പറയട്ടെ, കാണണമെന്ന് താത്പര്യപ്പെട്ടുകൊണ്ട് സ്വാമി എനിക്ക് മറുപടി എഴുതി.

സ്വാമി പറഞ്ഞു, 'അതുകൊണ്ട്, നിങ്ങൾ ഇന്ത്യയെ സഹായിക്കാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നുണ്ടോ? നമുക്കത് ചെയ്യാം. താങ്കൾ സൂചിപ്പിച്ച പദ്ധതികൾക്ക് സാമ്പത്തികസ്രോതസ്സിനായി നമുക്കൊരു സംഘടന രൂപീകരിക്കാം. പക്ഷേ, താങ്കൾ ചുമതലയേൽക്കണം.' വേദാന്തസംബന്ധമായ സംശയങ്ങൾ ദൂരീകരിക്കാൻ കറസ്‌പോണ്ടൻസ് കോഴ്‌സിൽ ചേരാനും സ്വാമിജി എന്നോട് നിർദ്ദേശിച്ചു.

അടുത്തവർഷം, സേവ എന്ന പേരിൽ ഒരു സംഘടന രൂപീകരിച്ചു. എന്നെ അതിന്റെ സെക്രട്ടറിയും തുടർന്ന് ട്രഷററുമാക്കി. സേവാപ്രവർത്തനത്തിന്റെ ഭാഗമായി എനിക്ക് സ്വാമിയുമായി നിരന്തരം കത്തിടപാടുകൾ നടത്താൻ സാധിച്ചു. വേദാന്തത്തെക്കുറിച്ചുള്ള സംശയങ്ങളും അതിൽ ഉൾപ്പെടുന്നു. യു.എസ്.എയുടെ വിവിധ ഭാഗങ്ങളിൽ ഞങ്ങൾ ക്യാമ്പുകൾ സംഘടിപ്പിച്ചു. ഒരു ക്യാമ്പിന്റെ അവസാനം സ്വാമിജിയുടെ താത്പര്യപ്രകാരം വാഷിംഗ്ടൺ ഡിസിയിൽ ചിന്മയാമിഷന്റെ സെന്റർ സ്ഥാപിച്ചു.

വിർജീനിയയിൽ വേദാന്തം പഠിപ്പിക്കാൻ ഒരു അദ്ധ്യാപകനെ ആവശ്യമായപ്പോൾ സ്വാമിജി എന്നോട് പറഞ്ഞു, 'ഇനി നീ വേദാന്തം പഠിപ്പിക്കാൻ തുടങ്ങൂ.' ആശയക്കുഴപ്പത്തിലായ എന്നോട് അദ്ദേഹം പറഞ്ഞു, 'വിഷമിക്കേണ്ട, അത് വരും.' അങ്ങനെയാണ് വേദാന്തം പഠിപ്പിക്കാൻ തുടങ്ങുന്നത്.

* ഭൗതികശാസ്ത്രജ്ഞനിൽനിന്നും വേദാന്താചാര്യനിലേക്കുള്ള പരിവർത്തനത്തെ എങ്ങനെ കാണുന്നു?

ഉ: വേദാന്തം ഒരു ശാസ്ത്രം കൂടിയായതിനാൽ പരിവർത്തനം എന്ന് അതിനെ പറയാനാവില്ല. ഒബ്ജക്റ്റീവ് സയൻസുകളിൽ ഭൂരിഭാഗവും ഒബ്ജക്റ്റീവ് ടൂളുകൾ ഉപയോഗിച്ച് വസ്തുനിഷ്ഠമായ സത്തകൾ മാത്രമേ കൈകാര്യം ചെയ്യുന്നുള്ളൂ. വസ്തുനിഷ്ഠമായ ഉപകരണങ്ങൾ ഉപയോഗിച്ച് വിശകലനം ചെയ്യാൻ കഴിയാത്ത ജ്ഞാനമായ 'ഞാൻ' എന്ന വിഷയത്തെയാണ് വേദാന്തം അഭിസംബോധന ചെയ്യുന്നത്. വേദാന്തവുമായി ബന്ധപ്പെട്ടതിനുശേഷം, ഒരു ശാസ്ത്രജ്ഞനെന്ന നിലയിൽ എന്റെ ഊന്നൽ ആത്യന്തികമായ സത്യം കണ്ടെത്തുന്നതിനോ അഥവാ പ്രശ്നം പരിഹരിക്കുന്നതിനോ ആയി മാറി. വേദാന്തം പഠിക്കാൻ കൂടുതൽ സമയം നീക്കിവെക്കാനായി 2005 ൽ ഞാൻ ജോലിയിൽനിന്നും വിരമിക്കാൻ തീരുമാനിച്ചു.

* വാസനകൾ ഒഴിവാക്കി മനസ്സിനെ ശുദ്ധീകരിക്കാൻ ആചാരങ്ങൾ സഹായിക്കുമെന്ന് പലപ്പോഴും പറയാറുണ്ട്. മനസ്സിന്റെ ശുദ്ധീകരണംകൊണ്ട് എന്താണ് അർത്ഥമാക്കുന്നത്?

ഉ: വാസനകളുടെ സമ്മർദ്ദത്തിൽനിന്ന് മുക്തമായ മനസ്സാണ് ശുദ്ധമായ മനസ്സ്. മനസ്സിന്റെ ശുദ്ധീകരണം എന്നാൽ, 'അഹം കേന്ദ്രീകൃത' കർമ്മങ്ങളിൽനിന്ന് വാസനകളെ നിർവീര്യമാക്കുകയെന്നതാണ്. അഹംഭാവത്തോടെ ചെയ്യുന്ന ഏതൊരു പ്രവൃത്തിയും പ്രസ്തുത വ്യക്തിയെ ബന്ധിക്കുമെന്ന് വേദാന്തം പറയുന്നു. കർമ്മയോഗം വാസനകൾ കുറയ്ക്കാൻ എങ്ങനെ സഹായകമാകുന്നുവെന്ന് ഭഗവദ്ഗീതയിൽ പറയുന്നുണ്ട്. കൃഷ്ണൻ പറയുന്നു, 'എല്ലാ കർമ്മങ്ങളും 'യജ്ഞ'മായി ചെയ്യുക, അല്ലാത്തപക്ഷം അത് നിങ്ങളെ ബന്ധിക്കും.

ചിന്മയാനന്ദസ്വാമി യജ്ഞത്തെ നിർവചിക്കുന്നത്, സമഷ്ടിയുടെ പ്രയോജനത്തിനായി ആത്മത്യാഗപരമായ രീതിയിൽ നടത്തുന്ന സഹകരണപ്രവർത്തനമെന്നാണ്. യജ്ഞത്തിൽ, കർമ്മം ഭഗവാന് സമർപ്പിക്കുന്നതിനാൽ, ഒരാൾക്ക് തന്റെ ശരീരം, മനസ്സ്, ബുദ്ധി എന്നിവ ഉപയോഗിച്ച് ചെയ്യാൻ കഴിയുന്ന ഏറ്റവും മികച്ച കർമ്മം ചെയ്യാനാവും. യജ്ഞത്തിന്റെ ചൈതന്യം എന്നത് എല്ലാവരും കർമ്മത്തിൽ പൂർണ്ണമായും ഏർപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു എന്നതാണ്. സകലരുടെയും പ്രയോജനത്തിനായി പരമാവധി ചെയ്യുന്നു (ഇതിനെ ഈശ്വരൻ അല്ലെങ്കിൽ ദൈവം എന്നും വിളിക്കുന്നു). തുടർന്ന്, കർമ്മത്തിൽനിന്നുള്ള ഫലം അതിന്റെ വിജയത്തിന് പ്രയത്‌നിച്ച എല്ലാവർക്കും തങ്ങളുടെ പ്രയത്‌നത്തിനാനുപാതികമായി വിതരണം ചെയ്യണം. ഗീതയിൽ കൃഷ്ണൻ പറയുന്നു, 'നിങ്ങൾ എന്തു ചെയ്താലും എന്തു കഴിച്ചാലും അത് ഭക്തിയോടെ എനിക്ക് സമർപ്പിക്കുക.'

ഭഗവാന് സമർപ്പിക്കുന്ന പ്രക്രിയയിൽ, അഹംഭാവം സാവധാനം അലിഞ്ഞുപോകുകയും മനസ്സിന്റെ ശുദ്ധീകരണം ഉണ്ടാവുകയും ചെയ്യുന്നു. അർജ്ജുനന്റെ മനസ്സ് ധ്യാനത്തിന് പര്യാപ്തമല്ലെന്ന് മനസ്സിലാക്കിയ കൃഷ്ണൻ, ഹിമാലയത്തിലേക്ക് ഓടിപ്പോകാൻ ആഗ്രഹിച്ച അദ്ദേഹത്തോട് അനീതി തടയാൻ പോരാടാൻ ഉപദേശിക്കുകയായിരുന്നു. അതേസമയം, ജീവിതകാലം മുഴുവൻ കൃഷ്ണനെ സേവിച്ച ഉദ്ധവനോട് ഹിമാലയത്തിൽ പോയി ധ്യാനിക്കാനാണ് ഭഗവാൻ ഉപദേശിക്കുന്നത്.

തത്വത്തിൽ മനസ്സിന്റെ ശുദ്ധീകരണം എന്നാൽ മനസ്സിനെ നിരുപാധികമാക്കുക എന്നാണ്. കർമ്മയോഗവും ഭക്തിയോഗവും മനസ്സിനെ ശുദ്ധീകരിക്കാനും ജ്ഞാനയോഗത്തിനായി ഒരുക്കാനുമുള്ളതാണ്. ഗീതയിൽ ഇതിനെ കുതിരപ്പുറത്ത് സുഖമായി ഇരിക്കുന്നതുവരെ കുതിരപ്പുറത്ത് കയറാനുള്ള എല്ലാ ശ്രമങ്ങളും നടത്തുന്നതായി താരതമ്യപ്പെടുത്തുന്നു.

സകല കർമ്മങ്ങളും പ്രകൃതിയാൽ മാത്രം നടക്കുന്നുവെന്നും താൻ അല്ല കർത്താവെന്നും മനസ്സിലാക്കുന്ന വ്യക്തിയാണ് ജ്ഞാനി. ശരിയായ മാനസികാവസ്ഥയോടെ ചെയ്യുന്ന ആചാരങ്ങൾ മനസ്സിനെ ശുദ്ധീകരിക്കും. അതിനാൽ, കൃഷ്ണൻ പറയുന്നു, 'കർമ്മത്തിലെ വൈദഗ്ദ്ധ്യം യോഗമാണ്.' വീട്ടിലോ ഓഫീസിലോ മറ്റെവിടെയെങ്കിലുമാകട്ടെ, ചെയ്യുന്നതെന്തും ഏറ്റവും മികച്ച രീതിയിൽ ചെയ്യുന്നതാണ് യോഗം. അത് കർമ്മത്തെ ശുദ്ധീകരിക്കുന്നതിനുള്ള ഒരു ആചാരമായി കണക്കാക്കണം. പൂജാമുറിയിൽ കേവലം എന്തെങ്കിലും ചെയ്യുന്നത് മാത്രമല്ല ആചാരം. പ്രപഞ്ചം മുഴുവൻ ഒരു ക്ഷേത്രമായി കണക്കാക്കി ചെയ്യുന്ന ഓരോ ശരിയായ (ധാർമ്മിക) കർമ്മവും മനസ്സിനെ ശുദ്ധീകരിക്കാൻ സഹായിക്കുന്ന ആചാരമായി മാറുന്നു. ഈ കർമ്മങ്ങൾ പുരാണങ്ങളിൽ അവതാരങ്ങൾ ചെയ്തതുപോലെ ലോകകല്യാണാർത്ഥം അഥവാ മുഴുവൻ സൃഷ്ടികൾക്കും പ്രയോജനമുള്ളതായിരിക്കും.

* പുസ്തകങ്ങൾ വായിച്ചതുകൊണ്ടോ പ്രഭാഷണം കേട്ടതുകൊണ്ടോ ഒരാൾക്ക് സ്വയം തിരിച്ചറിയാൻ കഴിയില്ലല്ലോ. അപ്പോൾ പുസ്തകം വായിക്കുന്നതിന്റെയോ പ്രഭാഷണം കേൾക്കുന്നതിന്റെയോ പ്രയോജനങ്ങൾ എന്തൊക്കെയാണ്? ബൗദ്ധികധാരണ എങ്ങനെ അനുഭവപരമാക്കാം? കേൾക്കുന്നതും വായിക്കുന്നതും എങ്ങനെ പ്രായോഗികമാക്കാൻ കഴിയും?

ഉ: തെറ്റായ സങ്കല്പങ്ങൾ നീക്കി ബുദ്ധിയെ സത്യം മനസ്സിലാക്കാൻ, സാധകനോട് ഗുരുവിൽ നിന്ന് പഠിക്കാൻ വേദങ്ങൾ ഉപദേശിക്കുന്നു. പഠനം, ഒരു ബൗദ്ധിക പ്രക്രിയയായതിനാൽ സകല തെറ്റിദ്ധാരണകളെയും അത് ഇല്ലാതാക്കുന്നു. അതുപോലെ മനസ്സിനെ എല്ലാ തെറ്റായ ധാരണകളിൽ നിന്നും മുക്തമാക്കുന്നു - മനസ്സിന്റെ ശുദ്ധീകരണം. മനസ്സ് ശുദ്ധമാകുമ്പോൾ ബൗദ്ധികധാരണ അപരോക്ഷജ്ഞാനമായി (ഇന്ദ്രിയങ്ങളെ മറികടന്ന് നേടിയ ജ്ഞാനം) 'നിങ്ങൾ അതാണ് - തത് ത്വം അസി' എന്ന സത്യം വെളിപ്പെടുത്തുന്നു.

വേദാന്തപഠനത്തിന്റെ വിമർശകർ ഇതൊരു ബൗദ്ധികവ്യായാമമായാണ് കണക്കാക്കുന്നത്. സത്യം തിരിച്ചറിയാൻ മാത്രമേ ഒരാൾ ഇടനില വഹിക്കേണ്ടതുള്ളൂ. മാണ്ഡൂക്യ ഉപനിഷത്തിൽ സാക്ഷാത്കാരത്തിനുള്ള തടസ്സങ്ങളെ കുറിച്ച് സമഗ്രമായി ചർച്ചചെയ്യുന്നുണ്ട്. ആദ്യം ശ്രവണം, ഒരു സമർത്ഥനായ അധ്യാപകന്റെ കീഴിൽ ദീർഘനേരം ശ്രവിക്കുക (പ്രാപ്തനായ മറ്റൊരു അധ്യാപകന്റെ കീഴിൽ പഠിച്ചവനാണ് കഴിവുള്ള അധ്യാപകൻ), പിന്നെ മനനം, ചർച്ച ചെയ്യുക അല്ലെങ്കിൽ ചിന്തിക്കുക, സംശയങ്ങൾ അവശേഷിക്കാത്തിടത്തോളം നിധിധ്യാസനം, മനസ്സ് അറിയുന്നതുവരെ ധ്യാനിക്കുക. മാണ്ഡൂക്യ ഉപനിഷത്തിന്റെ 7-ാം മന്ത്രത്തിൽ സത്യം നിർവചിച്ചിരിക്കുന്നു - അവസാനം അത് പറയുന്നു - തത് വിജ്ഞാനാസ്വ തത് ബ്രഹ്മേതി. ബുദ്ധികൊണ്ട് മാത്രം അന്വേഷിച്ച് അത് ബ്രഹ്മമാണെന്ന് കണ്ടെത്തണം. അതിനാൽ, പുസ്തകങ്ങൾ വായിക്കുന്നതും പ്രഭാഷണങ്ങൾ കേൾക്കുന്നതും സഹായകരമായ കാര്യങ്ങൾ തന്നെയാണ്.

* ഒരാൾക്ക് ശരിക്കും ഈ പറയുന്നസ്വതന്ത്രമായ ഇച്ഛാശക്തിയുണ്ടോ?

ഉ: ഭഗവദ്ഗീത പറയുന്നത് എനിക്ക് ഒരു കർമ്മം തിരഞ്ഞെടുക്കാനുണ്ട് എന്നാണ്. എനിക്ക് എല്ലായ്പ്പോഴും മൂന്ന് ചോയ്സുകളുണ്ട്: ചെയ്യുക, ചെയ്യരുത്, അല്ലെങ്കിൽ മറ്റൊരു രീതിയിൽ ചെയ്യുക. ഇത് കർമ്മത്തിന്റെ ഒരു തിരഞ്ഞെടുപ്പാണ്. അതിന് ഞാൻ ഉത്തരവാദിയാണ്. കൃഷ്ണൻ പറയുന്നു, ഫലങ്ങളിൽ എനിക്ക് ഒരു തിരഞ്ഞെടുപ്പും ഇല്ല. എനിക്ക് ചില ഫലങ്ങൾ ലഭിച്ചേക്കാം. പക്ഷേ ഫലങ്ങൾ ഞാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നതായിരിക്കണമെന്ന് പ്രതീക്ഷിക്കരുത്. ലളിതമായ ഒരു ഉദാഹരണം: എന്റെ കയ്യിൽ ഒരു കല്ലുണ്ട്, എനിക്ക് അത് ഇടത്തോട്ടോ വലത്തോട്ടോ മുന്നിലോ പുറകിലോ ആകാശത്തേക്ക് എറിയാം. അതൊക്കെ എന്റെ തിരഞ്ഞെടുപ്പുകളാണ്. എന്നിരുന്നാലും, ഒരിക്കൽ ഞാൻ കല്ലെറിഞ്ഞാൽ എനിക്ക് അതിന്റെ പാത നിയന്ത്രിക്കാൻ കഴിയില്ല. പ്രകൃതിയുടെ നിയമങ്ങൾ, ഗുരുത്വാകർഷണബലം, ഘർഷണശക്തികൾ അല്ലെങ്കിൽ അതിന്റെ പാതയിൽ പെട്ടെന്ന് വരുന്ന ചില തടസ്സങ്ങൾ എന്നിവയാൽ അതിന്റെ ഗതി നിർണ്ണയിക്കപ്പെടുന്നു. ഞാൻ ഫലങ്ങൾ സ്വീകരിക്കുകയും അടുത്ത തവണ നന്നായി പ്രവർത്തിക്കുകയും വേണം. അപ്പോൾ ഞാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നിടത്തേക്ക് കല്ല് പോകും.

* ദൈവത്തെക്കുറിച്ചുള്ള താങ്കളുടെ ധാരണ എന്താണ്?

ഉ: എല്ലാ മതങ്ങളും പറയുന്നത് ദൈവം സർവ്വവ്യാപിയാണെന്നും സകലയിടത്തും ഉണ്ടെന്നുമാണ്. വേദാന്തപ്രകാരം, സൃഷ്ടിയിൽ രണ്ട് കാരണങ്ങളുണ്ട്: ബുദ്ധിപരമായ കാരണം, ഭൗതികകാരണം. പല മതങ്ങളും ദൈവത്തെക്കുറിച്ച് സംസാരിക്കുന്നത് ബുദ്ധിപരമായ കാരണമായി മാത്രമാണ്. അത് ബുദ്ധിപരമായ കാരണം മാത്രമല്ല, സൃഷ്ടിയുടെ ഭൗതികകാരണവും ആണെന്ന് വേദാന്തം പറയുന്നു.

എനിക്ക് ഒരു പാത്രം ഉണ്ടാക്കണം. ഒരു പാത്രം എങ്ങനെ നിർമ്മിക്കാമെന്ന് എനിക്കറിയാം (ബുദ്ധിപരമായ കാരണം), പക്ഷേ, അത് നിർമ്മിക്കാൻ എനിക്ക് മെറ്റീരിയലും ഉപകരണങ്ങളും കഴിവുകളും ആവശ്യമാണ്. ദൈവം മുഴുവൻ പ്രപഞ്ചത്തെയും സൃഷ്ടിക്കാൻ പോകുകയാണെങ്കിൽ, എങ്ങനെ സൃഷ്ടിക്കണം എന്നതിനെക്കുറിച്ചുള്ള അറിവ് മാത്രമല്ല, സൃഷ്ടിക്കാനുള്ള മെറ്റീരിയലും, സൃഷ്ടിക്കാൻ ആവശ്യമായ കഴിവുകളും ഉപകരണങ്ങളും അവനുണ്ടായിരിക്കണം. അവന് മറ്റെവിടെയെങ്കിലും പോയി പദാർത്ഥം നേടാനാവില്ല, സൃഷ്ടിയുടെ പദാർത്ഥവും അവനിൽ നിന്ന് മാത്രം വരണം. സൃഷ്ടിക്ക് ആവശ്യമായ എല്ലാ കാരണങ്ങളും അവനാണ്. അതിനാൽ വേദാന്തം പറയുന്നു, അവൻ തന്നെ അനേകം ആയിത്തീർന്നു. അങ്ങനെ മുഴുവൻ സൃഷ്ടിയും അവനല്ലാതെ മറ്റൊന്നുമല്ല.

* ഒരാൾക്ക് സന്തോഷകരവും സംതൃപ്തവുമായ ജീവിതം നയിക്കാൻ എന്തൊക്കെയാണ് വേണ്ടത്?

ഉ: കഴിയുന്നത്ര ധാർമ്മികമായ രീതിയിൽ സമ്പാദിക്കുക. ശാരീരികാവശ്യങ്ങൾ ഉൾപ്പെടെ, കുടുംബത്തെ പരിപാലിക്കുന്നത് പോലുള്ള ബാധ്യതകൾ ആദ്യം നിറവേറ്റുക (ഒരു കുടുംബം ആഗ്രഹിക്കുന്നത് കുടുംബത്തിന് ആവശ്യമുള്ളതിൽ നിന്ന് വ്യത്യസ്തമായിരിക്കും.) അവരുടെ ആഗ്രഹങ്ങൾ ധാർമ്മികമാണെങ്കിൽ, നിങ്ങൾക്ക് താങ്ങാനാകുന്നതാണെങ്കിൽ അത് നിറവേറ്റാൻ ശ്രമിക്കുക. സമൂഹത്തോടുള്ള നിങ്ങളുടെ ബാധ്യത നിറവേറ്റുക (നികുതി അടയ്ക്കൽ മുതലായവ). മറ്റുള്ളവരിലും സമൂഹത്തിലും നിങ്ങളുടെ ആശ്രിതത്വം ഉറപ്പാക്കാൻ നിങ്ങളുടെ ഭാവിക്കായി കുറച്ച് പണം സമ്പാദിക്കുക. ധാർമ്മികമായ ആവശ്യങ്ങൾക്കായി നിങ്ങൾ കഴിയുന്നത്ര സംഭാവന ചെയ്യുക. ഒരു ഗുരുവിന്റെ മാർഗ്ഗനിർദേശപ്രകാരം വേദാന്തപഠനത്തിനായി കുറച്ച് സമയം ചെലവഴിക്കുക. ശരിയായ ഗുരുവിനെ കണ്ടെത്തുന്നതുവരെ സത്സംഗത്തിനായി കുറച്ച് സമയം നീക്കിവെയ്ക്കുക. എല്ലാ കർമ്മങ്ങളും കർമ്മയോഗമായി ചെയ്യുക. രാവിലെ ആദ്യം പ്രാർത്ഥിക്കുക, ഉറങ്ങാൻ പോകുന്നതിനുമുമ്പ് അവസാനമായുംപ്രാർത്ഥിക്കുക. ഇവ മനസ്സിനെ ശാന്തമാക്കാൻ സഹായിക്കുന്നു.

* വായനക്കാർക്കുള്ള അങ്ങയുടെ സന്ദേശം.

ഉ: സമർത്ഥനായ ഒരു ഗുരുവിന്റെ കീഴിൽ വേദാന്തം പഠിക്കുകയും സത്യം കണ്ടെത്തുന്നതുവരെ അവരെ പിന്തുടരുകയും ചെയ്യുക. അത് തന്നെയാണ് ജീവിതത്തിന്റെ ഉദ്ദേശ്യവും.